Jean, chapitres :



Texte Grec (D05)

1.

Ὁ οὖν Ἰης πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος,

Article masc sg nom.
τεθνηκὼςParticipe parfait actif, masculin singulier
ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν
Article masc sg nom.
Ἰης.

2.

καὶ ἐποίησαν [.] αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ διηκόνει [.] Μάρθα, ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν [.] τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ.

3.

Ἡ οὖν Μαρία 

λαμβάνει3e pers sg pres. ind act.
λίτραν πιστικῆς μύρου [.] πολυτείμου καὶ ἤλειψεν τοὺς πόδας τοῦ Ἰηῦ καὶ ἐξέμαξεν ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· καὶ ἡ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου.

4.

λέγει

οὖνAdverbe
εἷς
ἐκPréposition
τῶν μαθητῶν αὐτοῦ Ἰούδας
ἀπὸPréposition
Καρυώτου,
ὅςPronom relatif masculin singulier, nominatif.
ἤμελλεν3e pers sg, imparfait ind act.
παραδοῦναι3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτὸν·

5.

Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη

τοῖςArticle masc. plur. nom.
πτωχοῖς;

6.

τοῦτο δὲ εἶπεν οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν καὶ τὸ γλωσσόκομον ἔχων τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν.

7.

εἶπεν οὖν ὁ Ἰης· ἄφες αὐτήν, ἵνα εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ [.] τηρήσῃ αὐτό·

8.

Verset absent en D(05).

9.

ὄχλος δέ πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων

ἤκουσαν3eme pers pl aor ind act.
ὅτι ἐκεῖ ἐστιν, καὶ ἦλθαν οὐ διὰ τὸν Ἰην [.], ἀλλ’ ἵνα  [.] τὸν Λάζαρον ἴδωσιν, ὃν ἤγειρεν
ἸηςNomina sacra, abréviation du nominatif Ἰησοῦς.
ἐκ
τῶνArticle masculin ou neutre pluriel, génitif.
νεκρῶν.

10.

ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν

11.

ὅτι πολλοὶ τῶν Ἰουδαίων δι’ αὐτὸν ὑπῆγον καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰην.

12.

τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰης εἰς Ἱερουσαλὴμ,

13.

ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς συνάντησιν

αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
, καὶ ἐκραύγαζον
λέγοντεςParticipe présent actif, masculin pluriel, nominatif.
· Ὡσαννά·
εὐλογητὸςAdjectif nom. masc sg.
ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυ [.] ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰστραήλ.

14.

εὑρὼν δὲ ὁ Ἰης ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ’ αὐτό, καθώς ἐστιν γεγραμμένον·

15.

μὴ φοβοῦ, θυγάτηρ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται, καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου.

16.

ταῦτα δὲ οὐκ

ἐνοήσαν3eme pers pl aor ind act.
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ὅτε ἐδοξάσθη
Article masc sg nom.
Ἰης τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν
περὶPréposition
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
γεγραμμένα καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ.

17.

ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ’ αὐτοῦ

ὅτιConjonction
τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.

18.

διὰ τοῦτο καὶ

ὑπήντησαν3eme pers pl aor ind act.
αὐτῷ
ὄχλοιSubstantif, masc. plur. nom.
, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον.

19.

οἱ οὖν Φαρισαῖοι εἶπον πρὸς

αυτούςPronom, 3eme personne du pluriel, accusatif masculin.
· θεωρεῖτε ὅτι οὐκ ὠφελεῖτε οὐδέν· ἴδε ὁ κόσμος
ὅλοςAdjectif nom. masc sg.
ὀπίσω αὐτοῦ ἀπῆλθεν.

20.

Ἦσαν δὲ καὶ Ἕλληνές τινες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ·

21.

οὗτοι οὖν προσῆλθον

τῷArticle masc/neut. sg. dat.
Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· κύριε, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν.

22.

ἔρχεται Φίλιππος καὶ λέγει τῷ Ἀνδρέᾳ,

πάλινAdverbe
ὁ Ἀνδραίας καὶ Φίλιππος [.] λέγουσιν τῷ Ἰηῦ.

23.

ὁ δὲ Ἰης

ἀπεκρίνατο3e personne du singulier, indicatif, aoriste, moyen.
αὐτοῖς λέγων· ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

24.

ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει.

25.

ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ

ἀπολέσει3e pers pl fut ind moyen.
αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν.

26.

ἐὰν τις μοί διακονῇ, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου ἂν ἐγώ εἰμὶ, [.] καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὁ Παρ.

27.

Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται, καὶ τί εἴπω; Πάτερ, σῶσόν με ἐκ τῆς ὥρας ταύτης ; ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἦλθον εἰς τὴν ὥραν ταύτην·

28.

Πάτερ, δόξασόν σου τὸ ὄνομα

ἐνPréposition
τῇArticle fem. sg. dat.
δοξῇSubstantif féminin singulier, datif.
Pronom relatif féminin singulier, datif.
εἶχον1ère personne du singulier, imparfait, indicatif actif
 
παράPréposition
σοιPronom 2e pers. sg. dat.
προτοῦAdverbe
τὸνArticle masc sg acc.
κόσμονSubstantif masc sg, acc.
γένεσθαιInfinitif aoriste moyen.
. Kαὶ
ἐγένετο3e personne du singulier, indicatif, aoriste, moyen.
φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
λέγουσαParticipe présent passif, féminin singulier, nominatif.
· καὶ ἐδόξασα καὶ πάλιν δοξάσω.

29.

ὁ οὖν ὄχλος ὁ

ἑστηκὼςParticipe parfait actif, masculin singulier
ἀκούσας ἔλεγεν
ὅτιConjonction
βροντὴSubstantif fem. sg. nom.
γέγονεν3eme pers sg parfait ind act.
· ἄλλοι ἔλεγον
ὅτιConjonction
ἄγγελος αὐτῷ λελάληκεν.

30.

ἀπεκρίθη Ἰης καὶ εἶπεν· Oὐ δι’ ἐμὲ ἡ φωνὴ αὕτη

ἦλθεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
ἀλλὰ δι’ ὑμᾶς.

31.

νῦν κρίσις ἐστὶν τοῦ κόσμου [.]· νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου [.ληθήσεται ἔξω,

32.

καὶ ἐγὼ ἐὰν ὑψωθῶ

ἀπὸPréposition
τῆς γῆς, ἑλκύσω
πάνταadj. plur neutre nom/voc/acc.
πρὸς ἐμαυτόν. 

33.

τοῦτο δὲ ἔλεγεν σημαίνων ποίῳ θανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνῄσκειν.

34.

ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ὄχλος· ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ νόμου ὅτι ὁ Χρς μένει εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ πῶς σὺ λέγεις ὅτι δεῖ ὑψωθῆναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; τίς ἐστιν οὖν οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου;

35.

εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰης· ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς ἐν ὑμῖν ἐστιν. περιπατεῖτε οὖν ὡς τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ ὑμᾶς σκοτία καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει.

36.

ὡς τὸ φῶς ἔχεται, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε. Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰης, καὶ

ἀπῆλθεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
 καὶ ἐκρύβη ἀπ’ αὐτῶν.

37.

τοσαῦτα δὲ αὐτοῦ σημεῖα πεποιηκότος ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἐπίστευον εἰς αὐτόν,

38.

ἵνα ὁ λόγος Ἡσαΐου τοῦ προφήτου πληρωθῇ, ὃν εἶπεν· Kε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων Kυ τίνι ἀπεκαλύφθη;

39.

διὰ τοῦτο οὐκ

ἐδύναντο3e pers pl imparfait, ind moy/pass.
πιστεύειν, καὶ γὰρ εἶπεν Ἡσαΐας·

40.

τετύφλωκεν αὐτῶν [...] τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ

μὴNégation
νοήσουσιν τῇ καρδίᾳ καὶ στραφῶσιν, καὶ ἰάσομαι αὐτούς.

41.

ταῦτα δὲ εἶπεν Ἡσαΐας,

ὅτεConjonction
εἶδεν τὴν δόξαν
τοῦArticle masc/neutre, sg, gen.
ΘῦNomina Sacra abréviation du génitif Ἰησοῦ.
αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν περὶ αὐτοῦ.

42.

ὅμως μέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν, ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρισαίους οὐχ ὡμολόγουν, ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται·

43.

ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ Θῦ.

44.

Ἰης

οὖνAdverbe
ἔκραζεν καὶ
ἔλεγεν3e pers sg, imparfait ind act.
· ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντά με.

45.

[.] ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά με.

46.

ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ.

47.

καὶ ἂν τίς μου ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων καὶ [.] φυλάξῃ, ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν· οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα κρίνω τὸν κόσμον, ἀλλ [.] σώσω τὸν κόσμον.

48.

ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

49.

ὅτι ἐξ ἐμαυτοῦ ἐγὼ οὐκ ἐλάλησα, ἀλλ’ ὁ πέμψας με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν

έδωκεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
τί εἴπω καὶ τί λαλήσω.

50.

καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ  αἰώνιός ἐστιν ζωὴ. ἃ οὖν [.] λαλῶ, καθὼς εἴρηκέν μοι ὁ πατήρ, οὕτως λαλῶ.