Texte Grec (D05)
1. Ἦν δέ τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης
τῆςArticle fem. sg. gen.
Μαρίας καὶ [
τῆςArticle fem. sg. gen.
] Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς.
2. ἦν δὲ Μαριὰ ἡ ἀλείψασα τὸν Κν μύρῳ καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας [.] ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς καὶ ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει.
3. ἀπέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
πρὸς
τὸν ἸηνNomina sacra, abréviation de τὸν Ἰησοῦν.
λέγουσαι, Κε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ.
4. ἀκούσας δὲ [.] Ἰης εἶπεν· αὕτη ἡ ἀσθένεια
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
οὐκ ἔστιν πρὸς θάνατον ἀλλ' ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θῦ δι'αὐτῆς.
5. Ἐφίλει3e pers sg, imparfait ind act.
δὲ ὁ Ἰης τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον.
6. ὡς οὖν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενεῖ, τότε μὲν ἔμεινεν
ὁ ἸηςNomina sacra, abéviation du nominatif ὁ Ἰησους
ἐπὶPréposition
τῷArticle masc/neut. sg. dat.
τόπῳ δύο ἡμέρας·
7. εἶταAdverbe
μετὰ τοῦτο λέγει τοῖς μαθηταῖς
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
· Ἄγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν.
8. λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
· Ῥαββεί, νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ;
9. ἀπεκρίθη Ἰης· οὐχὶ δώδεκα
ὥραςSubstantif féminin pluriel accusatif
ἔχει3e pers sg pres. ind act.
ἡArticle fem. sg. nom.
ἡμέραSubstantif fem. sg. nom.
; ἐάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει.
10. ἐὰν δέ τις περιπατῇ ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστιν ἐν
αὐτῇ.Pronom, 3e personne, feminin singulier, nominatif.
11. ταῦτα εἶπεν, καὶ μετὰ τοῦτο λέγει αὐτοῖς, Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν
κοίμαται3eme pers. sg. prés. ind. moy/passif.
· ἀλλὰ πορεύομαι
τοῦArticle masc/neutre, sg, gen.
ἐξύπνισαι Infinitif aoriste actif.
αὐτόν.
12. Εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ· Κε, εἰ
κοίμαται3eme pers. sg. prés. ind. moy/passif.
σωθήσεται.
13. εἰρήκει δὲ ὁ Ἰης περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξαν ὅτι περὶ τῆς κοιμήσεως τοῦ ὕπνου λέγει.
14. τότε οὖν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰης παρρησίᾳ· Λάζαρος
ὁArticle masc sg nom.
φίλοςSubstantif, masculin singulier, nominatif.
ἡμῶνPronom possessif, Ière personne, masculin pluriel, génitif.
ἀπέθανεν,
15. καὶ χαίρω δι'ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλὰ ἄγωμεν πρὸς αὐτόν.
16. Εἶπεν οὖν Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος τοῖς συμμαθηταῖς
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
· Ἄγωμεν καὶ ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ' αὐτοῦ.
17. Ἦλθεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
οὖν ὁ Ἰης
εἰςPréposition
ΒηθανίανSubstantif fem. sg. acc.
καὶ εὗρεν αὐτὸν τέσσαρας [.] ἡμέρας ἐν τῷ μνημείῳ
ἔχοντα.
18. ἦν δὲ
ἡArticle fem sg acc.
Βηθανία ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων [.] ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε,
19. πολλοὶ δὲ ἐκ τῶν ἸεροσολύμωνSubstantif pl. neut. gen.
ἐληλύθεισαν πρὸς [.] Μάρθαν καὶ Μαριὰμ ἵνα παραμυθήσωνται αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ.
20. ἡ οὖν Μάρθα ὡς ἤκουσεν ὅτι Ἰης ἔρχεται ὑπήντησεν αὐτῷ· Μαριὰ δὲ ἐν τῷ
οἰκείᾳSubstantif féminin singulier, datif.
ἐκαθέζετο.
21. εἶπεν οὖν ἡ Μάρθα πρὸς τὸν Ἰην· Κύριε, εἰ ἦς ὧδε οὐκ ἂν ὁ ἀδελφός μου ἀπέθανεν·
22. ἀλλὰ καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃ τὸν Θν δώσει σοι ὁ Θς.
23. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰης· Ἀναστήσεται σου ὁ ἀδελφός.
24. λέγει αὐτῷ ἡ Μάρθα· Οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
25. εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰης· Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή· ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ κἂν ἀποθάνῃ ζήσεται,
26. καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. πιστεύεις τοῦτο;
27. λέγει [.]· ναὶ Κε, ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἶ ὁ Xρς ὁ υἱὸς τοῦ Θῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος.
28. Καὶ
ταῦταPronom démonstratif neutre pluriel, nominatif/accusatif.
εἰποῦσα ἀπῆλθεν καὶ ἐφώνησεν τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς
Μαριὰμ σιώπηAdverbe
εἰποῦσα
ὅτιConjonction
· Ὁ διδάσκαλος πάρεστιν καὶ φωνεῖ σε.
29. ἐκείνη [.] ὡς ἤκουσεν ἠγέρθη ταχὺ καὶ
ἔρχεται3e pers sg pres. ind act.
πρὸς αὐτόν·
30. οὐNégation
γὰρAdverbe
[.] Ἰης ἐληλύθει εἰς τὴν κώμην, ἀλλ
ὰ ἦν [.] ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ὑπήντησεν αὐτῷ ἡ Μάρθα.
31. οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντες μετ' αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ [.] παραμυθούμενοι αὐτήν, ἰδόντες τὴν Μαριὰμ ὅτι ταχέως ἀνέστη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτῇ, δόξαντες ὅτι ὑπάγει εἰς τὸ μνημεῖον ἵνα κλαύσῃ ἐκεῖ.
32. ἡ οὖν Μαριὰ ὡς ἦλθεν ὅπου ἦν Ἰης ἰδοῦσα [.] ἔπεσεν πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ, λέγουσα αὐτῷ, Κε, εἰ ὧδε ἦς οὐκ ἄν μου ὁ ἀδελφός ἀπέθανεν.
33. Ἰης οὖν ὡς εἶδεν αὐτὴν κλαίουσαν καὶ τοὺς Ἰουδαίους κλαίοντας,
τοὺςArticle masculin pluriel, accusatif.
συνεληλυθόταςParticipe parfait actif, masculin pluriel, accusatif.
μετ᾽Préposition
αὐτῆςPronom possessif, 3e personne, féminin singulier, génitif.
,
ἐταράχθη3e pers sg aor ind act.
τῷ πνεύματι
ὡςConjonction ou adverbe
ἐνβρειμούμενοςParticipe présent moyen/passif, masculin singulier, nominatif.
·
34. καὶ εἶπεν· Ποῦ τεθείκατε αὐτόν; λέγουσιν αὐτῷ, Κε, ἔρχου καὶ ἴδε.
36. ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν.
37. τινὲς δὲ εἶπον ἐξ αὐτῶν· οὐκ ἐδύνατο οὗτος ὁ ἀνυξας τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ ποιῆσαι ἵνα καὶ οὗτος μὴ ἀποθάνῃ;
38. Ἰης οὖν πάλιν ἐμβριμώμενος ἐν ἑαυτῷ ἔρχεται
ἐπὶPréposition
τὸ μνημεῖον: ἦν δὲ
σπήλαιον, καὶ λίθος ἐπέκειτο ἐπ' αὐτῷ.
39. λέγει [.] Ἰης· ἄρατε τὸν λίθον. λέγει αὐτῷ
ἡArticle fem sg acc.
Μάρθα ἡ ἀδελφὴ τοῦ τετελευτηκότος· Κε, ἤδη ὄζει, τεταρταῖος [.] ἐστιν.
40. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰης· οὐκ εἶπόν σοι ὅτι ἐὰν πιστεύσῃς ὄψῃ τὴν δόξαν τοῦ Θῦ;
41. ὅτεConjonction
οὖν ἦραν τὸν λίθον.
καὶ ὁ Ἰης ἦρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
ἄνω καὶ εἶπεν, Πάτερ, εὐχαριστῶ σοι ὅτι ἤκουσάς μου.
42. ἐγὼ[.] ᾔδειν ὅτι πάντοτέ μου ἀκούεις· ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.
43. καὶ ταῦτα εἰπὼν φωνῇ μεγάλῃ ἐκραύγασεν, Λάζαρε, δεῦρο ἔξω.
44. καὶ
εὐθὺςAdverbe
ἐξῆλθεν ὁ τεθνηκὼς δεδεμένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαις, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ σουδαρίῳ περιεδέδετο. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰης, Λύσατε αὐτὸν καὶ ἄφετε [.] ὑπάγειν.
45. Πολλοὶ οὖν [.] τῶν Ἰουδαίων,
τῶνArticle masculin ou neutre pluriel, génitif.
ἐλθόντωνParticipe aor. act. gen. masc/fem/neut.
πρὸς τὴν Μαριὰμ ἐωράκοτες
ὅPronom relatif, neutre singulier, nominatif/accusatif.
ἐποίησεν
ὁ ἸηςNomina sacra, abéviation du nominatif ὁ Ἰησους
, ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.
46. τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπῆλθαν πρὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ εἶπαν αὐτοῖς
ὅPronom relatif, neutre singulier, nominatif/accusatif.
ἐποίησεν Ἰης.
47. συνήγαγον οὖν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι συνέδριον, καὶ ἔλεγον· Τί ποιοῦμεν; [.] οὗτος ὁ ἄνθρωπος
τοιαῦταadj. plur neutre nom/voc/acc.
σημεῖα
ποιεῖ.
48. καὶ ἐὰν ἀφῶμεν αὐτὸν οὕτως, πάντες πιστεύσουσιν εἰς αὐτόν, καὶ ἐλεύσονται οἱ Ῥωμαῖοι καὶ ἀροῦσιν [.] τὸν τόπον ἡμῶν καὶ τὸ ἔθνος.
49. εἷς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καῖφας, ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, εἶπεν αὐτοῖς· Ὑμεῖς οὐκ οἴδατε οὐδέν·
50. οὐδὲ λογίζεσθε ὅτι συμφέρει ὑμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται;
51. τοῦτο δὲ ἀφ' ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ [.] ἐπροφήτευσεν ὅτι Ἰης ἔμελλεν ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους,
52. καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον ἀλλ' ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θῦ τὰ
εσκορπισμέναParticipe parfait moyen/passif, nominatif/accusatif pluriel neutre
εἰς ἕν
συναγάγῃ.
53. ἀπ' ἐκείνης οὖν τῆς ἡμέρας ἐβουλεύσαντο ἵνα ἀποκτείνωσιν αὐτόν.
54. [.] Ἰης οὖν οὐκέτι παρρησίᾳ περιεπάτει ἐν τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ ἀπῆλθεν [.] εἰς τὴν χώραν Σαμφούρειν ἐγγὺς τῆς ἐρήμου, εἰς Ἐφραὶμ λεγομένην πόλιν, κἀκεῖ
διέτριβεν3e pers sg, imparfait ind act.
μετὰ τῶν μαθητῶν.
55. ἐγγὺς δὲ ἦν τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων· ἀνέβησαν
οὖνAdverbe
εἰς Ἱεροσόλυμα πολλοὶ ἐκ τῆς χώρας
πρὶνAdverbe
τὸArticle neut. sg. nom/acc.
πάσχα ἵνα ἁγνίσωσιν ἑαυτούς.
56. ἐζήτουν οὖν καὶ τὸν Ἰην καὶ ἔλεγαν μετ' ἀλλήλων ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες· Τί δοκεῖτε [.]; ὅτι οὐ μὴ ἔλθῃ εἰς τὴν ἑορτήν;
57. δεδώκεισαν δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι
ἐντολὴνSubstantif fem. sg. acc.
ἵνα ἄν τις γνῷ ποῦ ἐστιν μηνύσῃ, ὅπως πιάσωσιν αὐτόν.