Texte Grec (D05)
1. Καὶ ἐκεῖθεν [ἀν]αστὰς ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας [.] πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ συνέρχεται3e pers sg pres. ind act.
πάλιν ὁArticle masc sg nom.
ὄχλοςSubstantif, masculin singulier, nominatif.
πρὸς αὐτόν, ὡς εἰώθι καὶ πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς.
2. καὶ [...] ἐπηρώτων αὐτὸν εἰ ἔξεστιν ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολῦσαι, πειράζοντες αὐτόν.
3. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· τί ὑμεῖν ἐ[νε]τείλατο [Μ]ωϋσῆς;
4. οἱ δὲ εἶπαν· ἐπέτρεψεν Μωϋσῆς βιβλίον ἀποστασίου δοῦναὶInfinitif aoriste actif.
γράψαι καὶ ἀπολῦσαι.
5. Καὶ
ἀποκριθείςParticipe aor pass, nom sg.
ὁ Ἰης εἶπεν [.] πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἔγραψεν [.]
Μωϋσῆς τὴν ἐντολὴν ταύτην.
6. ἀπὸ δὲ ἀρχῆς [.] ἄρσεν καὶ θῆλυν ἐποίησεν ὁ
Θςὁ Θς (Nomina sacra) : abréviation de ὁ Θέος, nom. masc. sg.
καὶ εἶπεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
·
7. ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα [.] καὶ τὴν μητέρα
εαὐτοῦPronom réfléchi masculin singulier, genitif.
καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ,
8. καὶ ἔσονται οἱ β εἰς σάρκα μίαν· ὥστε οὐκέτι εἰσὶν β ἀλλὰ μία σάρξ.
9. ὃ [.] ὁ θεὸς [.]έζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.
10. Καὶ εἰ εἰς τὴν οἰκίαν πάλιν οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
περὶ τοῦ
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
λόγουSubstantif masc sg gen.
ἐπηρώτων αὐτόν.
11. καὶ λέγει αὐτοῖς· ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἄλλην γαμήσῃ μοιχᾶται ἐπ’ αὐτήν·
12. καὶ ἐὰν
γυνὴSubstantif fem. sg. nom.
ἐξέλθῃ3e pers sg aor subj act.
ἀπὸPréposition
τοῦArticle masc/neutre, sg, gen.
ἄνδροςSubstantif masc sg gen.
καὶ ἄλλον γαμήσῃ μοιχᾶται.
13. Καὶ προσέφερον αὐτῷ παιδία ἵνα ἅψηται αὐτῶν· οἱ δὲ μαθηταὶ
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
ἐπετίμων3e personne du pluriel, imparfait indicatif actif.
τοῖςArticle, masc/neut pl. datif.
προσφέρουσινAdjectif féminin singulier, génitif.
.
14. ἰδὼν δὲ ὁ Ἰης ἠγανάκτησεν καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἄφεται τὰ
παιδάριαSubstantif neutre pluriel, nom/acc.
ἔρχεσθαι πρός με, μὴ κωλύετ
αι αὐτά, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θῦ.
15. ἀμὴν λέγω ὑμεῖν, ὃς ἂν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ [θῦ] ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰς αὐτήν
εἰσελεὐσεται3e pers sg fut ind moy.
.
16. καὶ
προσκαλεσάμενοςParticipe aoriste moyen, nominatif, masculin, singulier.
αὐτὰ [.]
ἐτίθει3e pers sg, imparfait ind act.
τὰς χεῖρας ἐπ’ αὐτά
καὶ εὐλόγει3e pers sg pres. ind act.
αὐτά.
17. Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ
γονυπετῶνParticipe présent act, nom sg.
αὐτὸν [.]_ἠρώτα αὐτόν
λέγωνParticipe présent act, nom sg.
· διδάσκαλε ἀγαθέ,τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
18. ὁ δὲ Ἰης εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ
μόνοςAdjectif nom. masc sg.
εἷς [.] Θς.
19. τὰς ἐντολὰς οἶδας·μὴ μοιχεύσῃς μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσεις, μὴ ἀποστερήσεις, τείμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.
20. ὁ δὲ ἀποκριθείςParticipe aor pass, nom sg.
εἷπεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτῷ· διδάσκαλε, πάντα ταῦτα
ἐφύλαξα1ère personne du singulier, indicatif aoriste actif.
ἐκ νεότητός μου.
21. Ὁ δὲ Ἰης ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἕν
σοιPronom pers. masc/neut. sg. datif
ὑστερεῖ· ὕπαγε, ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ δὸς τοῖς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
22. ὁ δὲ ἐστύγνασεν ἐπὶ
τούτῳAdjectif masculin / neutre, singulier, datif
τῷ λόγῳ καὶ ἀπῆλθεν λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων πολλά κρήματα.
23. Καὶ περιβλεψάμενος ὁ Ἰης λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θῦ εἰσελεύσονται.
24. τ[ακ]εἷον Adverbe
[.]
κάμηλοςSubstantif, masculin singulier, nominatif.
διὰ [.]
τρυμαλίδοςSubstantif fem. sg. gen.
[.] ῥαφίδος
διελεύσεται3e pers sg fut ind moy.
ἢ
πλούσι[οςAdjectif nom. masc sg.
εἰς] τὴν βασιλείαν τοῦ Θῦ [.].
25. οἱ δὲ μαθηταὶ
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
ἐθαμβοῦντο ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰης πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει αὐτοῖς · Τέκνα, πῶς δύσκολόν ἐστιν
τουςArticle masculin pluriel, accusatif.
πεποίτοταςParticipe parfait actif, masculin pluriel, accusatif.
ἐπὶPréposition
τοῖςArticle, masc/neut pl. datif.
κρήμασινSubstantif pluriel neutre, datif
εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θῦ εἰσελθεῖν:
26. οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσσοντο λέγοντες πρὸς ἑαυτούς· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
27. ἐνβλέψας δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰης λέγει· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατον
ἐστιν3e pers sg pres. ind act.
, [.] παρὰ
δὲ [note#g]
τῷ[/note]
Θῷ δύνατονAdjectif masculin ou neutre singulier, nominatif ou accusatif.
[...].
28. Καὶ ἤρξατο [.] Πέτρος λέγειν αὐτῷ· εἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήκαμέν σοι.
29. ἀποκριθεὶςParticipe aor pass, nom sg.
δὲ ὁ Ἰης·ἀμὴν λέγω ὑμεῖν, οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν [.] ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ μητέρα [.] ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ ἢ ἕνεκα τοῦ εὐαγγελίου,
30. ὅς ἂν μὴ λάβῃ ἑκατονταπλασίονα [.] ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ
ὅςPronom relatif masculin singulier, nominatif.
δὲ ἄφηκεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
οἰκείανSubstantif fem. sg. acc.
καὶ ἀδελφὰς καὶ ἀδελφοὺς καὶ μητέρα καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ
διωγμοῦSubstantif neutre, sg, gen.
, ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον λήμψεται.
31. πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.
32. Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰης, καὶ ἐθαμβοῦντο, [...] καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς ιβ ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν
33. ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ [.] γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν
θανάτουSubstantif masc sg gen.
καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν
34. καὶ ἐνπεξουσιν αὐτῷ καὶ ἐνπτύξουσιν αὐτῷ [...], καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστήσεται.
35. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίου καὶ
λέγουσι3e personne du pluriel, indicatif présent actif.
αὐτῷ· διδάσκαλε, θέλομεν [..] ὃ
ἅν σε ἐρωτήσωμέν2eme pers pl. fut ind act.
, ποιήσῃς ἡμῖν.
36. ὁ δὲ
λέγει3e pers sg pres. ind act.
αὐτοῖς· [...] ποιήσω ὑμῖν;
37. καὶ εἶπαν αὐτῷ· δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ
εὐωνύμωνAdjectif masc/fem/neut pluriel, genitif.
καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου.
38. ὁ δὲ Ἰης
ἀποκριθεὶςParticipe aor pass, nom sg.
εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω ἢ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;
39. οἱ δὲ εἶπαν [.] δυνάμεθα. ὁ δὲ Ἰης εἶπεν αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε,
40. τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου ἢ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται.
41. [.] ἀκούσαντες οἱ
λοίποιAdjectif, masculin pluriel, nominatif.
·
ιAdjectif numéral, indéclinable.
· ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ
τοῦArticle masc/neutre, sg, gen.
Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.
42. καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ὁ Ἰης λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν.
43. οὐχ οὕτως [.] ἐστιν ἐν ὑμῖν, ἀλλ’ ὃς ἂν θέλῃ μέγας ἐν ὑμῖν εἰναι ἔσται ὑμῶν διάκονος,
44. καὶ ὃς ἂν θέλῃ ὑμῶν εἶναι πρῶτος ἔσται
ὑμῶνPronom possessif 2e pers. masc. plur. gen.
δοῦλος·
45. καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
46. Καὶ
ἔρχεται 3e pers sg pres. ind act.
εἰς Ἰεριχώ. Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ [.]
ἐκεῖθενAdverbe
μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸς Τιμαίου —
Βαριτειμίας— τυφλὸς [.], ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν
ἐπετῶνparticipe pres. act. masc. sg. nomin.
.
47. καὶ ἀκούσας ὅτι Ἰης ὁ Ναζορηνός ἐστιν ἤρξατο κράζειν καὶ λέγειν· υἱὸς Δαυὶδ Ἰηῦ, ἐλέησόν με.
48. καὶ ἐπετείμων αὐτῷ πολλοὶ ἵνα σιωπήσῃ· ὁ δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυείδ, ἐλέησόν με.
49. καὶ στὰς ὁ Ἰης εἶπεν· αὐτόν
φωνήθηναιInfinitif aoriste passif
.
οἱPronom masculin pluriel, nominatif.
δὲ λέγουσιν3e personne du pluriel, indicatif présent actif.
τῷArticle masc/neut. sg. dat.
τυφλῷAdjectif masculin / neutre, singulier, datif
· θάρσει, ἔγειρε, φωνεῖ σε.
50. ὁ δὲ ἀποβαλὼν τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ ἀναπηδήσας ἦλθεν πρὸς
αὐτόνPronom masculin singulier, accusatif.
.
51. καὶ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ὁ Ἰης εἶπεν· τί θέλεις ποιήσω σοι; ὁ δὲ τυφλὸς εἶπεν αὐτῷ·
KεSubstantif masculin singulier, vocatif.
ραββείSubstantif masculin singulier, vocatif.
, ἵνα ἀναβλέψω.
52. ὁ δὲ Ἰης εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. καὶ εὐθέως ἀνέβλεψεν. καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ.
